ระดับพื้นดิน อย่าคาดหวังว่า จะถึงจุดหมายในวันเดียว
แม้รู้ว่าจุดหมายของเราคือที่ไหน แต่กระนั้นก็ยังคงมองไม่เห็น แม้สามารถจินตนาการผ่านการบอกเล่า แต่นั่นก็เป็นเพียงยอดเขาผ่านปากคนอื่น นักเดินทางล้วนต้องการเดินขึ้นไปเห็นยอดเขาที่ว่าด้วยตาตนเองสักครั้ง อยากรู้ว่าหน้าตาของยอดเขาแห่งความสำเร็จเป็นเช่นไร รสชาติของเส้นทางจะหวานหรือขม-หรือผสมกัน
นับเป็นเรื่องโชคดีของนักเดินทางที่ยังไม่สามารถมองเห็นจุดหมายหรือยอดภูผาจากจุดตั้งต้น เพราะหากเป็นเช่นนั้น นักเดินทางจำนวนมากคงถอดใจ ปลดเป้ลงจากไหล่ แล้วหันหลังกลับบ้าน
ยอดเขาทุกลูกอยู่ไกลสุดลูกหูลูกตาเสมอเมื่อมองจากจุดเริ่ม การเดินขึ้นเขาย่อมต้องผ่านเนินดอยน้อยใหญ่ลูกแล้วลูกเล่าก่อนจะเข้าสู่ภูเขาที่เป็นเป้าหมาย การมองไม่เห็นว่าจุดหมายอยู่ไกลเพียงใดทำให้เรามีกำลังใจในการก้าวเดิน
บางคนอาจรู้สึกว่า การมองไม่เห็นจุดหมายทำให้ไม่อยากก้าวเท้า เพราะไม่มีอะไรยืนยันว่าเราสามารถไปถึงได้ แต่อย่าลืมว่า ความไกลในจินตนาการมักไกลเกินความเป็นจริง เพราะมันมีส่วนผสมของความกังวลและความกลัวอยู่ในนั้นด้วย ความกลัวความไกลชนิดนี้นี่เองที่หยุดก้าวแรกของนักเดินทางมาคนแล้วคนเล่า
จากระดับพื้นดิน เมื่อมองไม่เห็นจุดหมาย สิ่งที่พอทำได้คือศึกษาเส้นทาง ซึ่งนอกจากจะต้องรู้ระยะห่างระหว่างจุดเริ่มต้นกับจุดหมายปลายทางแล้ว ยังควรต้องรู้ว่าระหว่างทางที่จะเดินไปนั้นจะต้องพบเจอสิ่งใดบ้าง ทั้งดีและร้าย มีสัตว์หรือแมลงชนิดใดที่ต้องระวังไม่ให้ถูกมันโจมตี มีค่ายพักแรมและแหล่งน้ำอยู่กี่จุด จะหยุดพักได้กี่ครั้ง
การศึกษาเส้นทางอย่างดีจะช่วยทำให้จุดหมายที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้นั้นเป็นไปได้ รายละเอียดของเส้นทางจะบอกกับเราว่าควรเดินวันละกี่กิโลเมตร ควรจะพักแรมกี่คืน ควรจะตื่นกี่โมง และควรจะเตรียมเสบียงไปมากน้อยเพียงใด การศึกษาเส้นทางทำให้เราเห็นกระบวนการ มิใช่เห็นเพียงจุดหมายที่อยากไปให้ถึง
บางที สิ่งที่เป็นอุปสรรคที่สุดของการพิชิตภูผาก็คือความใจร้อนของผู้เดินทางนั่นเอง ทางไกลย่อมแลดูไกลโพ้นยิ่งขึ้นไปอีก หากเราคาดหวังที่จะพิชิตมันในวันเดียว ในทางตรงกันข้าม ต่อให้จุดหมายอยู่ไกลเพียงใดย่อมแลดูไม่ไกลจนเป็นไปไม่ได้ หากเรายอมรับว่าทุกภูผานั้นย่อมใช้เวลาในการพิชิต แล้วเคลื่อนตัวเข้าใกล้ทีละนิดทุกวัน
สิ่งสำคัญในการเดินขึ้นสู่ยอดภูผาจึงมิได้อยู่ที่ระหว่างการเดินทางเท่านั้น แต่ยังอยู่ที่การเตรียมตัวตั้งแต่ก่อนออกเดิน การวางแผนการเดินทาง ซึ่งต้องเตรียมการให้ดี แน่นอนว่า เราย่อมไม่รู้จักเส้นทางที่เรายังไม่เคยผ่าน จึงจำเป็นต้องถามจากผู้ผ่านทางมาก่อน
เมื่อเจอคนคนนั้น ยอดเขาที่อยู่ไกลก็ดูเหมือนใกล้เข้ามา